maandag 31 januari 2011

De aard van het beestje

Winnie de Pooh, jeugdheld voor velen, heeft mij de belangrijke lessen in het leven geleerd. Niet alleen het feit dat je van te veel honing heel erg dik en rond wordt, maar ook dat je lief moet zijn voor alles en iedereen en dat je met de hulp van je vriendjes de hele wereld aan kan. Ik durf op recht te stellen dat deze kleine beer mij een beter mens gemaakt heeft. Maar de laatste tijd bekruipt mij het beangstigende idee dat niet iedereen in zijn jeugd het genoegen gehad heeft om kennis te maken met deze gele berenvriend. Daardoor zijn ze logischer wijs niet alleen minder goede mensen, maar ze weten blijkbaar ook niet wie Tijgertje is. Tijgertje, de stuiterende tijger, draagt zijn hele leven tijgerprint. Het woord zegt het eigenlijk al ‘tijger-print’. En deze zogenaamde ‘tijgerprint’ is de indicatie van het feit of iemand wel of niet liefdevol is opgevoed met Mr. Pooh.

Ik heb namelijk opgemerkt dat er een groeiende groep jongedames is die het verschil niet kent tussen een Tijger en een Panter. Voor jullie informatie: Een tijger heeft strepen en een panter heeft vlekken. Dit komt naar voren in kledingwinkels, waar tienermeisjes in extase uitroepen dat ze nooit genoeg krijgen van die lekkere tijgerprintjes, terwijl het object in kwestie toch echt met een bruin vlekvormig patroon versierd is. Misschien hebben deze dames niet alleen Winnie de Pooh gemist, maar de gehele basisschool.

Je zou dus kunnen stellen dat eerder genoemde jongedames tot een mindere menssoort behoren. Dit is wellicht een onaardige uitspraak, maar toch vind ik het een zwaktebod wanneer men niet in staat is zich correct uit te drukken. Zo paradeerde er laatst een geblondeerd meisje met blauwe ogen op uggs met panterprint door Amsterdam Nieuw-West. Drie buitenlands ogende jongens stonden op de straathoek en vonden haar wel een lekker poesje. Een van de jongens bracht een fluitend geluid voort, waarop het meisje met plat Amsterdams accent het volgende uitkraamde: ‘Rot op stelletje Kutmarrokanen’. De drie Aziatisch ogende jongens barsten in lachen uit en bestempelden haar als dom blondje.

Nu voelen de blonde lezeressen zich waarschijnlijk op hun teentjes getrapt, want natuurlijk is niet ieder blondje dom. Net als dat niet iedere derde generatie allochtoon een Marokkaan is, niet iedere Marokkaan een Kutmarrokaan en niet iedere jungleprint van een tijger komt. Een beetje subtiliteit in ons taalgebruik zou een hoop verwarring voorkomen. Maar zoals mijn gele berenvriend me geleerd heeft: Je moet iedereen accepteren zoals hij is. Dus ik erger me verder in stilte en hoop dat ik met deze column een paar mensen een wijze les geleerd heb.




p.s: Ik moet helaas mededelen dat de verloedering der Nederlandse taal ook de zoekresultaten van Google bereikt heeft. Wanneer je afbeeldingen van tijgerprint zoekt wordt je overspoeld met een lading panterprintjes. Waar gaat het heen met de wereld? Zijn we nog te redden? Laat weten wat jij er van vind in de comments!

vrijdag 21 januari 2011

Gezond verstand.

Laatst vertelde iemand mij dat ik ‘gewoon mijn gezonde verstand moest gebruiken’. Het betrof een tentamen, planologie aan de universiteit van Amsterdam, en ik vond het een verschrikkelijk beangstigend advies. Het idee dat er nog mensen zijn die denken dat het halen van een tentamen (of je gehele bachelor) berust op het gebruiken van gezond verstand is bizar. Niet alleen is het een belediging voor de gemiddelde student, maar meer nog voor de rest van de samenleving. Dat zou namelijk betekenen dat iedereen zonder universitaire graad een ernstig gebrek aan gezond verstand heeft. En dit vertaalt zich dan weer in het kijken naar shownieuws, het lezen van de telegraaf en het stemmen op Geertje W.

Zelfs de shownieuws kijkers kan het niet ontgaan zijn dat er vandaag zo’n elfduizend jonge mensen bijeen gekomen zijn, om heel hard te gaan schreeuwen op een grasveld met een groot podium. En nee, dat waren geen fans van ‘The Voice of Holland’, het was een zeldzamer soort mensen: De Studenten.
En we waren boos. Boos op alle langstudeerders die ons land regeren. Ons land wordt bestuurd door Maxime Verhagen, die elf jaar lang pogingen deed om enig gezond verstand op te doen en Meneer de President, die zeven jaar genoot van het studentenleven. En dat deze mensen nu besluiten om te bezuinigen op onderwijs, toont maar één ding aan: Gezond verstand komt niet met de jaren.

Maar het draait natuurlijk ook niet om gezond verstand op de universiteit. Het draait om intelligentie, interesse en inzet. Studenten zitten er niet voor groeiend gezond verstand, maar voor goed onderwijs. En juist de kwaliteit van dit onderwijs komt door dit kabinet behoorlijk in het gedrang. Een tweede studie betekend nu niet alleen meer kennis, maar ook veel meer collegegeld. Gemotiveerde studenten zijn dus op z’n zachts gezegd behoorlijk de lul. Boetes voor zogenaamde langstudeerders en peperdure masterstudies zijn ons lot. En niet alleen Jan-Willem en Frederik-Robert hebben nu een probleem, maar vooral Fatima, Henk en Ingrid. De kenniseconomie draait in Nederland op het principe ‘goedkoper is altijd beter’. En dus wordt bezuinigen investeren genoemd en is alles weer goed.

Dat is niet alleen jammer voor Henk, Ingrid en Fatima die hadden willen studeren, maar ook voor de rest van de maatschappij. Want een land zonder kennis is een land zonder toekomst. En volgens mij is dat erger dan een land zonder hypotheekrenteaftrek of JSF. Daarom wil ik iedereen oproepen zijn gezonde verstand te gebruiken en stel ik voor uit voorzorg alle shownieuws kijkers het stemrecht te ontnemen. Dan hoeft niemand meer zijn stem te verkwanselen aan dit zooitje rechtse onbenullen.

vrijdag 7 januari 2011

Ongegeneerd grof geparkeerd

Italianen staan bekend om gladde praatjes, mooie mannen en lekker eten. Duitsers staan bekend om bier, buiken en bratwurst. Verschil moet er zijn. Maar dan zijn er natuurlijk ook de Nederlanders, met onze grandioze reputatie. Want wij staan naast lelijk houten schoeisel en het eten van bloembollen om nog iets bekend: Onze openheid. Of tenminste, zo noemen wij dat zelf graag, en we zijn er trots op! De Britten hebben daar echter een ander woord voor: Rudeness.

We zijn bot, lomp en recht voor zijn raap. Precies wat je bij uit de klei getrokken boeren zou verwachten. En het mooiste is, dat we ons er absoluut niet voor schamen.
Maar sinds kort hebben al deze Nederlandse hufters een sterke leider: Geertje W.
Zijn ongezouten en vooral ongenuanceerde mening spuugt hij over het lage land uit als een kotsende kleuter. En er is maar een plek waar deze man goed tot zijn recht zal komen, en dan heb ik het dus niet over de tweede kamer. Nee, Wilders zal uitblinken in ‘De Parkeergarage’.

In parkeergarages komt de hufterigheid van de gemiddelde Nederlander namelijk pas goed tot zijn recht. Het feit dat het woord ‘garage’ gejat is van de Fransen zegt misschien al genoeg. Lege plekken worden voor de neus van andere wachtenden weggeroofd, waarna dodelijke blikken en vele scheldwoorden volgen. Ga voor de grap eens een middagje in de parkeergarage staan en je maakt pas echt kennis met de gemiddelde Nederlander. Het lijkt mij een verrijking voor iedere inburgeringcursus.

Ik stel dus voor dat we de parkeergarage voortaan opvoeren als boegbeeld der Nederlandse Cultuur. Overal waar de Nederlander gaat zal het beeld van onbeschoftheid en geparkeerde auto’s oprijzen. Maar mochten wij als Nederlanders dit toch niet zo’n gezellig beeld vinden, dan zal er iets moeten veranderen. Een beetje beschaving en bescheidenheid kan de Nederlander wel gebruiken. Dus voortaan laat je dat verdomd langzame oude takkewijf wat al met één been in het graf staat gewoon rustig inparkeren.