zondag 24 januari 2010

Ge(t)rommel on tape

Gister avond, na een overweldigend, oorverdovend maar geweldig concert van slagerij van kampen, die geen vlees verkopen, maar wel harten op hol doen slaan met hun percussie werk, was het tijd om samen met mijn vriend lekker onder de dekens te kruipen.

Aangezien ik een vrouw ben, was ik eerst nog een half uur bezig met het verwijderen van make-up en tandplaque, en het aanbrengen van de nodige crèmes en andere zaken waar veel mannen het belang niet van begrijpen.
Vriendlief lag inmiddels al lang en breed onder onze nieuwe, dikke, donzen en veel te dure dekens. Toen ik eindelijk uit gerommeld was in de badkamer, kroop ik rustig en nietsvermoedend tegen hem aan. Hij deed moeite om mij van elke vorm van textiel te ontdoen, want het nut van kleding, en dan vooral de hoeveelheden die ik er van heb, is hem nooit echt duidelijk geworden.

Na wat gefrunnik aan het sluitinkje van mijn bh, kwam op eens de vraag. ‘Lief, ga eens helemaal onder de dekens liggen, en kun je dan van me af gaan?’.

Wat is er mis, wat doe ik verkeerd, heeft hij een ander, vind hij me dik?
Typische vrouwen vragen die links en rechts door mijn brein schoten.
Maar terwijl ik me omdraaide boog hij naar het voeteneinde, en pakte vanaf een plank aan de muur zijn video camera, met een knipperend rood lampje.

Mijn gezicht veranderde langzaam van verbaasd, via geschokt naar woedend. En zijn enige mededeling was
‘Zie je wel, zo simpel is dat’. En ik moest toegeven, het was simpel.

Nu stond ook ik op tape, wel is waar alleen mijn rug en zijn mislukte pogingen om mijn bh los te maken, waarna ik me op zijn advies onder de dekens verstopte, maar toch. En ondanks dat ik dit nu op internet zet, had ik het zeker niet leuk gevonden als de beelden op youtube beland waren.

Mocht je mijn vriend nu een enorme klootzak vinden, dan kan ik je gerust stellen. Deze seks tape poging was alleen een manier om mij de mond te snoeren, na al mijn betogen over belachelijk naïeve meisjes die zich laten filmen tijdens de seks.
Het was een goede manier om nog maar eens te leren dat dingen niet altijd gegaan zijn zoals je in eerste instantie zou denken, en dat je mensen niet zomaar mag veroordelen.

Heb je toch interesse in mijn gerommel on tape? Helaas, we hebben er overheen gefilmd, en het enige dat je nu nog op tape staat zijn twee lachende hoofdjes die boven een dikke donzen deken uit komen. Al met al was het een fijne, vreemde en leerzame avond, waar gelukkig geen bewijs meer van terug te vinden is, behalve de voorafgaande 463 woorden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten