dinsdag 28 april 2009

Verminkt

Verminkt


Het wordt weer zomer mensen! De tijd van de fleurige rokjes en fladderende jurkjes, de brillen waarachter menig wannabe fashionista haar oranje gekleurde zonnebankhoofd probeert te verschuilen, en de tijd dat de meeste mensen tijdelijk begrijpen dat je beter geen Uggs kan dragen. Die zonnebank hoofden zouden logisherwijs gelijdelijk moeten veranderen in natuurlijke zongebruinde gezichtjes, maar meestal blijkt dat men zelfs in de zomer niet af komt van die caroteen verslaving. En ach wat maakt het ook uit, of het nou huid- of longkanker wordt, dood ga je toch wel.

Vooral de vele jongetjes in de pubertijd kijken uit naar de zomer, omdat dan niet alleen hun puisten worden weggebrand, maar ze ook eindelijk de kans krijgen te genieten van wat blote vrouwenhuid. Al blijft het bij kijken natuurlijk, want veel blote huid aanraken lukt dit soort types meestal niet, op hun eigen naakte voorhuid na dan.
Grote mond, klein pikkie, je kent het wel.

Maar wat het meest fascinerende is aan de zomer, zijn de vele tattoeages die tevoorschijn komen. Behalve de nodige sleeves en ‘mamma’ hartjes, lopen er ook veel halfzachte types te pronken met hun tribals. Ik heb lang gezocht naar de betekenis achter deze vreemde versieringen, want ik kon me niet voorstellen dat mensen zo iets alleen nemen omdat ze het mooi vinden. Of nouja, eigenlijk kan ik me gewoon helemaal niet voorstellen dat ze het uberhaupt mooi vinden.
Dus waarom laat je je dan zo toetakelen? De beste reden lijkt me toch te vinden in de biogemische psygologie. Simpel gezegt (ik ben zelf redelijk simpel van geest dus veel ingewikkelder zou ik het ook niet kunnen verklaren): De mens is een kuddedier.
De meeste mensen willen niets liever dan bij een grote groep horen. Dat kun je doen door vrijwillig een soa op te lopen, net zoals de 100.000 anderen die daar jaarlijks last van hebben. Maar soa’s zijn voor watjes, want met een pijnloos kuurtje ben je er zo weer van af, en zo heel beschamend is een bezoekje aan de GGD ook niet meer tegenwoordig.
Dus als je ergens bij wil horen for life, en ook nog wil bewijzen hoe bikkel je bent, neem je een tribal.

Zoals we allemaal weten betekend ‘tribe’ stam, en potentiele stamgenoten herken je aan de vet rol(len) boven zijn/haar veel te lage broek en de overvloed aan oorbellen, al dan niet navelpiercings maar die blijven veilig verborgen tussen de rolletjes.
Als deze potentiele leden dan de magische leeftijd van 16 hebben bereikt en denken hun ware identiteit gevonden te hebben bij de stam, laten ze zich merken.
Ze googelen een middagje, plukken een geinige tribal van internet, en geven de plaatselijke tattooeerdeer de opdracht dit op hun minderjarige bovenarm of onderrug te prenten. Gevolg: Anderhalf uur later strompelen ze trots naar buiten, hun lichaam ontsierd door dezelfde tattoo als die dikke amerikaan die ze op google vonden.

Het leuke aan pubers is dat je altijd kan denken: ach later trekken ze wel bij. Maar dit soort acties trekken nooit meer bij, die lubberen alleen uit waardoor er een verschrompeld stuk inkt overblijft.
Dus als je een vrouw van in de 60 met een caroteenkop en een verrimpeld stuk groene inkt op haar onderrug ziet lopen, weet je dat ze als tiener heel goed dacht te weten wat ze wilde. En hoop dan dat al haar dromen zijn uitgekomen.



W®itten by Romanthe

Geen opmerkingen:

Een reactie posten