Zwaarder dan zwaartekracht

Met mijn net behaalde gymnasium diploma op zak, 18 jaren levenservaring en een prijswinnend profielwerkstuk op mijn naam, zou je denken dat ik redelijk in staat ben de wereld te zien zoals hij is. Ik besteed dan ook vrij veel tijd aan het beschrijven van die wereld op deze weblog, zodat ik mijn extreem heldere visie met de hele wereld kan delen.

Tot zo ver het verhaal zoals ik het inmijn hoofd had, want mijn heldere visie lijkt de laatste tijd aardig te vertroebelen.

Op school leer je de logica van zaken. 1+1=2. Voorwerpen vallen omlaag vanwege de zwaartekracht. Dag en nacht worden bepaald door de draaiing van de aarde en je denkt met je hoofd, niet met je hart. Het zijn principes die het leven simpeler en begrijpelijker moeten maken, maar nu ik zogenaamd volwassen ben en de middelbare school heb verlaten lijkt het allemaal alleen maar lastiger te worden.

Na vanochtend weet ik dat ook in dromen een kern van waarheid zit, dat woorden wel pijn doen en dat vergeven makkelijker is dan vergeten. Allemaal levenslessen die me op de zondag ochtend zwaar tegenvielen en waar ik nu dan maar het beste van probeer te maken.

Maar mijn zielige problemen zijn niets vergeleken met alles wat er mis gaat in de wereld en de onschuldige mensen die dagelijks sterven door onnozele ongelukken en overbodige oorlogen.

En het zijn de dagen als vandaag dat ik het jammer vind dat ik niet in God geloof, omdat God al eeuwen lang het antwoord is op alles wat niet te verklaren of te verdragen is.
Met mijn kinderbijbel ergens ver weggestopt onder zes lagen stof zal ik het allemaal zelf maar uit moeten vogelen. Mijn eerste stappen in grotemensenland gaan vast gepaard met vallen en opstaan, en gelukkig heb ik genoeg lieve mensen om me op te vangen.